Το παρεκκλήσι της Αναλήψεως του Σωτήρος, με την σημερινή του μορφή, οικοδομείται την περίοδο 1850 - 1880, πιθανόν επί ποιμαντορίας του Ιωακείμ Σγουρού. Αναφέρεται, πως το 1934, ήταν γνωστό με το όνομα, της Αγίας Μεσίτριας ή αλλιώς Παναγιά η Μεσίτρια. Κατά τον ερευνητή και ιστορικό της πόλης Πέτρο Γεωργαντζή, η ανέγερση του ανάγεται πιθανότατα, την πρώτη περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας και μάλιστα τον 16ο αιώνα. Μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1990, το παρεκκλήσι είχε, στο εσωτερικό του, δάπεδο με παλιές, πελεκητές, μαρμάρινες πλάκες αλλά και μαρμάρινα ανάγλυφα μανουάλια. Το ένα μάλιστα, είχε χρονολογία, 1757. Ίσως, οι δύο αυτές ενδείξεις, δείχνουν πως, το παρεκκλήσι αυτό, είναι ένα από τα παλαιότερα, γνωστά μνημεία της πόλης που σώθηκαν μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1829.Αρχιτεκτονική περιγραφή: Μονόχωρος, μικρός ναός και με επίσης μικρό, προαύλιο χώρο. Στο εσωτερικό του ναού, υπάρχουν τοιχογραφίες και σύγχρονο ξυλόγλυπτο τέμπλο.Πως λειτουργεί σήμερα: Το παρεκκλήσι ανήκει στην ενορία του Μητροπολιτικού Ναού του Τιμίου Προδρόμου και λειτουργεί περιστασιακά.