Λατομείο Β Ομάδας. Ημιτελής κίονας.

Σε χαμηλή στάθμη της λατομικής περιοχής, σε διάφορα σημεία των λατομείων της ομάδας Β είναι εμφανή ίχνη των εργαλείων που χρησιμοποιούνταν για την εξόρυξη των μαρμάρων. Σε όλη την αρχαιότητα, οι λατόμοι ήταν σε θέση να αποκολλήσουν μεγάλους όγκους μαρμάρου, με γεωμετρική ακρίβεια χρησιμοποιώντας σφήνες, βαριοπούλα, αξίνα και βελόνια, που ονομάζονταν αντίστοιχα, στα αρχαία χρόνια, σφήνες, βαρείες, τύκος και βελόνια.Τεχνικές λατόμησης κατά τη ρωμαϊκή εποχήΣτο σχέδιο που παρατίθεται φαίνεται η τεχνική λατόμησης, που ήταν σε χρήση κατά τη ρωμαϊκή περίοδο. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνταν είναι: σφυρί και φαρδιές σφήνες, για την διάτρηση και αποκόλληση των μαρμάρινων όγκων. Την εποχή αυτή το θασίτικο μάρμαρο γίνεται γνωστό και περιζήτητο σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και συχνά κοσμεί δημόσια κτίρια, μνημεία και επαύλεις επιφανών Ρωμαίων πολιτών.Ημίεργος μονολιθικός κίοναςΊσως, κοιτώντας από ψηλά, δεν αντιλαμβανόμαστε το ύψος και τον όγκο αυτού του ημιτελούς, μονολιθικού κίονα που σήμερα, αν και μισοσκεπασμένος από τα απορρίμματα των λατομείων, φανερώνει την επιδεξιότητα των τεχνιτών της εποχής, οι οποίοι με λίγα εργαλεία στην διάθεσή τους, ήταν σε θέση να δημιουργήσουν με το μάρμαρο περίτεχνα αντικείμενα. Τι πήγε στραβά και έμεινε ο κίονας για πάντα θαμμένος; Ίσως δεν το μάθουμε ποτέ.Αντικρίζοντας τον κίονα από κοντά, αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος και τον όγκο του. Έχει εννέα μέτρα ύψος, όσο περίπου και το ύψος μια σημερινής, τριώροφης οικοδομής. Δεν μας είναι γνωστό, για ποιο λιμάνι ή για ποιο τόπο προορίζονταν. Το σίγουρο όμως είναι, πως επρόκειτο να στολίσει κάποιο σημαντικό οικοδόμημα της εποχής. Δεν αποκλείεται να προορίζονταν για τη Ρώμη, αφού οι Ρωμαίοι έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση στο θασίτικο μάρμαρο. Έχει διαπιστωθεί ότι, κατά τους παλαιοχριστιανικούς χρόνους, το μάρμαρο της Αλυκής εξάγονταν προς την Ελλάδα (Θεσσαλονίκη, Αίγινα), τη Μικρά Ασία (Πέργαμο, Σάρδεις, Έφεσο), την Ιταλία (Όστια, Ρώμη, Ακουληία) και τη Συρία (Αντιόχεια). Αν και βρέθηκε στα απορρίμματα κάποιου λατομείου της ομάδας Β, στην ανατολική ακτή της χερσονήσου, οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι λαξεύτηκε πιθανότατα στο λατομείο το Α11, που βρίσκεται στο εσωτερικό της χερσονήσου.Μια πιο προσεκτική ματιά επιτρέπει στον επισκέπτη να διαπιστώσει ότι η τελική λείανση, του μεγαλύτερου μέρους της επιφάνειας του κίονα, πραγματοποιούνταν στον χώρο εξόρυξης. Πρόκειται, για σημαντική εργασία, που αφορούσε την αφαίρεση του περιττού όγκου μαρμάρου, το οποίο θα προσέδιδε μεγαλύτερο φορτίο και φυσικά πρόσθετη δυσκολία στη μεταφορά και φόρτωσή του στο πλοίο. Μόνο μια ταινία αφέθηκε τραχιά και ακατέργαστη, πιθανότατα για την προστασία του κίονα, κατά τη μεταφορά του, ενώ παρατηρούμε ότι φέρει και ένα τεκτονικό σύμβολο. Αν παρατηρήσουμε την περιοχή, από τη μεριά της θάλασσας, βλέπουμε καθαρά τα κάθετα μέτωπα εξόρυξης του μαρμάρου. Όμως, με το πέρασμα του χρόνου, τα κύματα της θάλασσας έχουν λειάνει τα εναπομείναντα μάρμαρα, αλλά και ο σφοδρός, νότιος άνεμος έχει παραμορφώσει τη βλάστηση.